Sex, dop, stev og halling - ny låt frå Andreas Rotevatn og Sofie Tollefsbøl ute i dag!

LYTT HER

Om du er ein Spellemanns-nominert komponist av musikk for stort jazzorkester, og skal starte ditt eige band - kva gjer du då? Trombonist, vokalist og keyboardist Andreas Rotevatn samla saman nokre av sine favorittmusikarar og produsentar for å lage ei plate - mellom anna fekk han med seg Sofie Tollefsbøl, Nikolai Hængsle, Hans-Peter Lindstrøm og Eivind Helgerød. Sleng i nokre eklektiske tekstar på nynorsk, og du får det komande albumet “Av daude gror”! Musikk fri for reglar eller avgrensingar, ei musikalsk frihavn kor alt er lov!

Artisten Andreas Rotevatn (f.1989) er fødd og oppvaksen på Nordfjordeid på Vestlandet. Sidan 2013 har han vore busett i Oslo. Han har ein bachelor i jazztrombone frå Griegakademiet og ein master i utøvande musikkteknologi frå Norges Musikkhøgskole.

Rotevatn kunne potensielt hatt ei noko elitistisk tilnærming til musikkverda - han er både spellemannsnominert komponist for albumet alea iacta est med jazzorkesteret OJKOS, og vinnar av Jazzprisen i 2023 for det følgande albumet Mensa Rotunda. I tillegg har han for tida det prestisjetunge arbeidsstipendet frå Kulturdirektoratet, men jamsides suksess i den smalare delen av norsk musikkliv, har Rotevatn òg arbeidd i det meir tilgjengelege formatet - anten på turné som trombonist med Cezinando, Fieh, Razika og Jaga Jazzist, eller på plate med mellom anna Gabrielle, Highasakite, Jonas Alaska og Big Bang.

Singelen "Kairos og Kronos" er ute i dag! I låta møter du Sofie Tollefsbøl, som i det store og heile har sunge på engelsk tidlegare i karriera, i norsk språkdrakt. Med hint av totning, får arkaiske ord som ei lise, stendig og starving prøvd seg i ei moderne poplåt.

Der er mykje som kan gjere eit menneske avhengig her i verda - sex, dop, musikk, dans, arbeid, makt, sladder og etterkomarar. Alt dette har ei ibuande evne til å ta over sinnet totalt, og gje skylappar. Denne tida kor du er heilt oppslukt, tenker Rotevatn er ein del av omgrepet kairos. I motesetnad til kronos, kor tida går som normalt og klokkar tikkar sin vande gang.

Musikalsk skiljer låta stemningsmessig mellom eit intenst og drivande kairos-refreng, og det stødige og jamne kronos-verset. Spørsmålet kjem til slutt til lyttaren: kva for ei tilnærming til å leve livet velgjer du?

- Nokon kan jo tenke at målet med livet må vere å vere mest mogeleg i kairos-tida, kor ein alltid kjenner som at ein lever fullt ut. Men dette har sin pris, og kan øydelegge mykje når ein til slutt må vende attende til kronosen - anten det går ut over familieforhold, eigen økonomi eller evne til å stå i mot det som kanskje ikkje er bra for korkje kroppen eller sinnet ditt. Eg for min del, kan nok vere samd med Olav H Hauge når han skriv: ´det gjeng an å leva i kvardagen òg´